ca in orice limba, oricat de pozitiv ai fi, nu se poate sa nu existe si situatii in care sa fie necesara exprimarea unei negatii. in limba turca se poate face acest lucru in mai multe forme, in functie de tipul context sau de propozitie.
1 – cel mai simplu e raspunsul hayır = nu
– Bir çay ister misiniz? Ati dori un ceai?
– Hayır. Nu
2 – alt mod este utilizarea lui yok = nu exista, nu se afla
Hiçbir sandalye burada yok. Aici nu e nici un scaun.
Güneş yok. Nu este soare.
Tuz ve biber masaya yok. Nu sunt sare si piper pe masa.
3 – folosirea particulei değil(=nu) in propozitiile in care nu exista verb. sufixele pentru persoana si numar se adauga la particula değil.
O bir doktor değil. El/ea nu este doctor.
Siz Türk değilsiniz. Voi nu sunteti turci.
– se comporta ca un verb si sta mereu la sfarsitul propozitiei;
– sta langa cuvantul pe care il neaga;
Bu doktor turk değil. Acest doctor nu este turc.
Bu turk doktor değil. Acest turc nu este doctor.
A FI – forma negativa
Ben değilim Eu nu sunt
Sen değilsin Tu nu esti
O değil El/ea nu este
Biz değiliz Noi nu suntem
Siz değilsiniz voi nu sunteti
Onlar değiller Ei/ele nu sunt
4 – folosirea sufixului -mi in cazul verbului. este un sufix de Tip (b) care isi schimba forma conform Regulii armoniei vocalice, avand urmatoarele forme, conform tabelului de mai jos: -mi, -mı, -mu, -mü.
bilmek – bilmemek a sti – a nu sti
vermek – vermemek a da – a nu da
görmek – görmemek a vedea – a nu vedea
gülmek – gülmemek a rade, a zambi – a nu rade, a nu zambi
yapmak – yapmamak a face – a nu face
ağrımak – ağrımamak a durea – a nu durea
kopmak – kopmamak a (se) sparge – a nu (se) sparge
kurumak – kurumamak a (se) usca – a nu (se) usca
Si cateva exemple:
Ben İngilizce biliyorum. Eu stiu limba engleza.
Ben İspanyolca bilmiyorum. Eu nu stiu limba spaniola.
O ödevini yapıyor. El/ea isi face temele.
O ödevini yapmıyor El/ea nu isi face temele.
ÎNVĂȚÂND LIMBA TURCĂ... 